bałtycki (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[bawˈtɨʦ̑ʲci], AS[bau̯tycʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) odnoszący się do Bałtyku, związany z Bałtykiem
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Łotwa leży pośrodku trzech republik bałtyckich.
(1.1) Biżuteria z bursztynu bałtyckiego ucieszyła panią kanclerz.
składnia:
kolokacje:
(1.1) Morze Bałtyckiejesiotr bałtyckijęzyki bałtyckie • Kanał Białomorsko-Bałtycki / Kanał Wołżańsko-Bałtycki • języki / kraje bałtyckie • podwoik bałtyckiramienica bałtyckabursztyn / porter / region bałtycki • rogowiec bałtyckisiatecznik bałtyckigładzica bałtyckaPolska Żegluga Bałtycka • Flota Bałtycka • Opera Bałtycka • bałtycka wyspaRada Państw Morza Bałtyckiego • Niemcy bałtyccy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) morski
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bałtyckość ż, Bałtyk mrz, Bałt mos, Bałtyjka ż, Bałtyka ż
przym. nadbałtycki, południowobałtycki, wschodniobałtycki, zachodniobałtycki, północnobałtycki
przysł. bałtycko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Bałtyk + -ski
uwagi:
zobacz też:   Porada „kraje bałtyckie i nadbałtyckie” w: Poradnia językowa PWN.
zobacz też: północnobałtyckipołudniowobałtyckiwschodniobałtyckizachodniobałtycki
tłumaczenia:
źródła: