ausnehmen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈaʊ̯sneːmən]
?/i
znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) wyjmować, wyjąć
(1.2) wyłączać, wyłączyć, wykluczać, wykluczyć
(1.3) patroszyć, wypatroszyć
(1.4) pot. naciągać, naciągnąć, wykorzystywać, wykorzystać
odmiana:
(1.1-4)[1] ausnehmen (nimmt aus), nahm aus, ausgenommen (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ausnehmen n, Ausnahme ż
sp. ausgenommen
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: nehmenabnehmenannehmenaufnehmenausnehmenbenehmendurchnehmeneinnehmenentgegennehmenentnehmenhernehmenhinnehmenmitnehmennachnehmenunternehmenübernehmenvernehmenvornehmenwegnehmenzunehmenzurücknehmenzusammennehmen
(1.1) zobacz też: ausnehmenauseinandernehmenherausnehmen
źródła: