aushalten (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈaʊ̯sˌhaltn̩] IPA[ˌhiːlt ˈaʊ̯s] IPA[ˈaʊ̯sɡəˌhaltn̩]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) znosić, znieść, wytrzymywać, wytrzymać
(1.2) pot. utrzymywać, łożyć pieniądze
odmiana:
(1.1-2)[1] aushalten (hält aus), hielt aus, ausgehalten (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Aushalten n, Aushaltung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: haltenabhaltenaneinanderhaltenanhaltenaufhaltenauseinanderhaltenaushaltenbehaltendafürhaltendurchhalteneinhaltenenthaltenerhaltenherhaltenhinhaltenmithaltennachhaltenüberhaltenunterhaltenverhaltenvorhaltenzueinanderhaltenzurückhaltenzusammenhalten
źródła: