aufholen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈaʊ̯fˌhoːlən]
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) doganiać, dogonić, nadganiać, nadgonić, nadrabiać, nadrobić
odmiana:
(1.1)[1] aufholen (holt auf), holte auf, aufgeholt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Aufholen n, Aufholer m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: holenabholenanholenaufholenausholeneinholenerholenheimholenheranholenherbeiholenherholenherunterholenhinüberholennachholenüberholenverholenwegholenwiederholenzurückholen
źródła: