auffallen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˡaʊffalən]
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony, nieprzechodni

(1.1) podpadać, podpaść, rzucać się w oczy
odmiana:
(1.1)[1] auffallen (fällt auf), fiel auf, aufgefallen (sein)
przykłady:
(1.1) Als ich am Flughafen angekommen bin, ist mir aufgefallen, dass alle mich komisch anschauen.Gdy przybyłam/przybyłem na lotnisko, zauważyłam/zauważyłem, że wszyscy dziwnie na mnie patrzą.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Auffallen n, Auffälligkeit ż
przym. auffällig, auffallend
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: fallenabfallenanfallenauffallenauseinanderfallen ausfallenbefallenbeifallendahinfallendarüberfallendurchfalleneinfallenentfallenfortfallengefallenherabfallenherausfallenherfallenherunterfallenhinauffallenmissfallenumfallenüberfallenverfallenwegfallenzerfallenzufallenzurückfallenzusammenfallen
źródła: