aufbleiben

aufbleiben (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈaʊ̯fˌblaɪ̯bn̩] IPA: [ˌbliːp ˈʔaʊ̯f] IPA: [ˈaʊ̯fɡeˌbliːbn̩]

​ ​ wymowa austriacka

znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) nie zasypiać, nie zasnąć, nie spać

(1.2) nie zamykać, nie zamknąć, być otwartym, pozostać otwartym

odmiana:

(1.1-2) aufbleiben (bleibt auf), blieb auf, aufgeblieben (sein)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: bleiben • abbleiben • aufbleiben • ausbleiben • beibleiben • nachbleiben • umspannenn • unterbleiben • überbleiben • verbleiben • zubleiben • zurückbleiben • zusammenbleiben

źródła: