ateistka (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌatɛˈjistka], AS[atei ̯istka], zjawiska fonetyczne: epenteza i ̯ akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta nie wierząca w istnienie bogów, odrzucająca wiarę w istnienie bogów
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Oni będą brać tylko ślub cywilny, bo Jola jest ateistką.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) teistka
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ateizm m, ateizacja ż, ateistyczność ż
forma męska ateista m
czas. ateizować ndk.
przym. ateistyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
forma żeńska od pol. ateista
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: ateista
źródła:

ateistka (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ateistka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ateismus, ateista
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

ateistka (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ateistka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ateizmus m
forma męska ateista m
przym. ateistický
przysł. ateisticky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 16.

ateistka (język słoweński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ateistka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ateizem m, ateist m
przym. ateističen
związki frazeologiczne:
etymologia:
słń. ateist + -ka
uwagi:
źródła: