asystent (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba pomagająca specjaliście przy wykonywanej przez niego pracy[1]
(1.2) stud. stanowisko na wyższej uczelni lub w instytucie naukowym niższe od adiunkta; t. osoba zajmująca to stanowisko[1]

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) inform. program ułatwiający użytkownikowi wykonanie określonej procedury
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Asystent burmistrza kontaktuje się z mediami.
składnia:
kolokacje:
(1.1) asystent stażystastarszy asystent • asystent reżysera / redaktora
(1.2) zajęcia z asystentem
synonimy:
(1.1) pomocnik, pomagier, prawa ręka
(2.1) kreator
antonimy:
(1.1) przełożony, kierownik, mistrz, pracodawca
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. asysta ż, asystowanie n
forma żeńska asystentka ż
czas. asystować
przym. asystencki
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Assistent < łac. assistēnstowarzyszący[2]
uwagi:
tłumaczenia:
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kreator
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „asystent” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „asystent” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.