arbiter (język polski) edytuj

 
arbiter (1.2)
wymowa:
IPA[arˈbʲitɛr], AS[arbʹiter], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) praw. rozjemca, sędzia polubowny powołany aby rozstrzygnąć spór
(1.2) sport. sędzia sportowy
(1.3) książk. osoba, którą uznaje się za autorytet w jakiejś dziedzinie[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Decyzje tego arbitra sprawiedliwe.
(1.2) Arbiter dał mu sygnał, że może wykonać rzut karny.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rozjemca, sędzia polubowny
(1.2) sędzia
(1.3) autorytet
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. arbitraż m, arbitralność ż, arbitrażowanie n
przym. arbitrażowy, arbitralny
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. arbiterrozjemca[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „arbiter” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2.   Hasło „arbiter” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

arbiter (język angielski) edytuj

wymowa:
IPA/ˈɑːbɪtə(r)/
wymowa amerykańska?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) arbiter
odmiana:
(1.1) lp arbiter; lm arbiters
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. arbitrate
czas. arbitrate
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

arbiter (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) arbiter
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
arbiter elegantiarum
etymologia:
(1.1) źródłosłów dla ukr. арбітр[1]
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „арбі́тр” w: Зоряна Куньч, Універсальний словник української мови, Wydawnictwo «Навчальна книга — Богдан», Tarnopol 2007, ISBN 966-692-462-5, s. 37.