anty- (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈãntɨ], AS[ãnty], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

przedrostek

(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych mający znaczenie: przeciwdziałający, występujący przeciw, przeciwny[1]
(1.2) pierwszy człon wyrazów złożonych mający znaczenie: przeciwległy, skierowany w przeciwną stronę[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przeciw-, kontr-
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) gr. ἀντι- < gr. ἀντιprzeciw[2]
uwagi:
zobacz słowa zaczynające się od „anty-”
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „anty-” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Marta Jurkowlaniec, Terminoelementy w języku kryminalistyki, w: Debiuty Naukowe II. Terminologia – translatoryka – terminografia, Uniwersytet Warszawski, Warszawa 2008, s. 86.