antracyt (język polski) edytuj

 
antracyt (1.1)
antracyt (1.2)
wymowa:
IPA[ãnˈtraʦ̑ɨt], AS[ãntracyt], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geol. odmiana węgla kamiennego; zob. też antracyt (węgiel) w Wikipedii
(1.2) szaro-czarny kolor antracytu (1.1)
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W złożach natalskich jakość węgla zbliżona jest do antracytu, lecz w stosunku do całkowitych zasobów stanowią one zaledwie 2%[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) daw. węglobłysk, węglomień
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) węgiel kamienny
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. antracytowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. anthracītis < gr. ἀνθρακῖτις (anthrakîtis) < gr. ἄνθραξ (ánthrax, → węgiel drzewny) + -ίτης (-ítēs)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Przegląd górniczy, t. 49, s. 23, Główny Instytut Górnictwa, 1993.