annały

annały (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) dzieło historiograficzne będące chronologicznym zapisem ważnych dla danego dzieła wydarzeń; zob. też annały w Wikipedii

(1.2) przen. historia, pamięć społeczna

odmiana:

(1.1) blp

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	annały
dopełniacz	annałów
celownik	annałom
biernik	annały
narzędnik	annałami
miejscownik	annałach
wołacz	annały

przykłady:

(1.1) Annały żarskie nie odnotowały jakichkolwiek ekscesów na tle wyznaniowym.

(1.2) W historii spotkań gwiazd były takie pojedynki, które na stałe wpisały się w annały NBA i pamięć kibiców.

składnia:

kolokacje:

(1.1-2) zapisać (się) w annałach • wpisać (się) w annały

synonimy:

(1.1) rocznik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. annalistyka ż, annalista mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. annalis < łac. annus → rok

uwagi:

por. kronika • latopis

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) annals
• bułgarski: (1.1) анали lm
• esperanto: (1.1) analoj
• francuski: (1.1) annales lm ż
• hiszpański: (1.1) anales lm m
• łaciński: (1.1) annales lm m
• niemiecki: (1.1) Annalen m
• włoski: (1.1) annali lm m

źródła: