analityk (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌãnaˈlʲitɨk], AS[ãnalʹityk], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) specjalista zajmujący się analizą danych i wysuwaniem prognoz w obrębie konkretnej dziedziny wiedzy
(1.2) naukowiec lub specjalista badający budowę chemiczną substancji
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) To przedsiębiorstwo zarabia mniej niż spodziewali się analitycy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) chemik
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. analiza ż, analityka ż, analityczność ż, analizator m, analizowanie n, przeanalizowanie n
forma żeńska analityczka ż
czas. analizować ndk., przeanalizować dk.
przym. analityczny
przysł. analitycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ἀναλυτικός (analytikós)[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „analityk” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.