absurdalnie (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌapsurˈdalʲɲɛ], AS[apsurdalʹńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.-ni…akc. pob. ?/i
znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) w sposób absurdalny
odmiana:
(1.1) st. wyższy absurdalniej; st. najwyższy najabsurdalniej
przykłady:
(1.1) Obaj doskonale wiemy, że posądzenie państwa o handel narkotykami brzmi absurdalnie, ale z drugiej strony[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) brzmieć absurdalnie • postępować / zachowywać się absurdalnie
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. absurd m, absurdzik m, absurdalność ż, absurdalizowanie n
przym. absurdalny
czas. absurdalizować
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. absurdalny + -e
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Dariusz Banek, Samo życie, odcinek 222, 2010, Narodowy Korpus Języka Polskiego.