abschließen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) zamykać na klucz, zamknąć na klucz
(1.2) kończyć (się), skończyć, ukończyć, zakończyć
(1.3) zawierać (np. transakcję)
odmiana:
(1.1-3)[1] ab|schließ|en (schließt ab), schloss ab, abgeschlossen (haben)
przykłady:
(1.1) Die Wohnugstür war abgeschlossen.Drzwi do mieszkania były zamknięte na klucz.
(1.2) Sie schloss das Studium mit dem Doktortitel ab → (Ona) ukończyła studia z tytułem doktora.
(1.3) Er hat gestern eine Versicherung abgeschlossen. → (On) zawarł wczoraj ubezpieczenie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Abschluß m, Abschließen n, Abschließung ż, Abschluss m
przym. abschließend, abgeschlossen
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. ab- + schließen
uwagi:
zobacz też: schließenabschließenanschließenaufschließenausschließenbeischließenbeschließeneinbeschließeneinschließenentschließenerschließenherumschließenrückschließenumschließenüberschließenverschließenwegschließenzusammenschließenzuschließen
źródła: