abbleiben (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈapˌblaɪ̯bm̩] IPA[ˌbliːp ˈap] IPA[ˈapɡəˌbliːbm̩]
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) pot. podziewać się, podziać się
odmiana:
(1.1)[1] abbleiben (bleibt ab), blieb ab, abgeblieben (sein)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Abbleiben n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: bleibenabbleibenaufbleibenausbleibenbeibleibennachbleibenumspannennunterbleibenüberbleibenverbleibenzubleibenzurückbleibenzusammenbleiben
źródła: