Zbawiciel

Zbawiciel (język polski)

Zbawiciel (1.1)

wymowa:

IPA: [zbaˈvʲiʨ̑ɛl], AS: [zbavʹićel], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) rel. w chrześcijaństwie Chrystus (jeden z tytułów Jezusa)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Zbawiciel
dopełniacz	Zbawiciela
celownik	Zbawicielowi
biernik	Zbawiciela
narzędnik	Zbawicielem
miejscownik	Zbawicielu
wołacz	Zbawicielu

przykłady:

(1.1) Bo się narodził Zbawiciel (…) (Gdy się Chrystus rodzi)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Zbawca, Mesjasz, Chrystus, Jezus Chrystus, Pan Jezus

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Bóg

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Zbawca m, zbawca m, zbawienie n

czas. zbawić dk., zbawiać ndk.

przym. zbawczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. zbawić + -el

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Savior, Saviour
• esperanto: (1.1) Savanto
• islandzki: (1.1) Lausnari m
• niemiecki: (1.1) Erlöser m, Seligmacher m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• włoski: (1.1) Salvatore m

źródła: