Woźnica

Woźnica (język polski)

Woźnica (1.1)

wymowa:

IPA: [vɔʑˈɲiʦ̑a], AS: [voźńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.

homofon: woźnica

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

(1.1) astr. jeden z gwiazdozbiorów nieba północnego; zob. też gwiazdozbiór Woźnicy w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Woźnica
dopełniacz	Woźnicy
celownik	Woźnicy
biernik	Woźnicę
narzędnik	Woźnicą
miejscownik	Woźnicy
wołacz	Woźnico

przykłady:

(1.1) Na południowym zachodzie znajduje się Woźnica, pod nim – Byk.

składnia:

kolokacje:

(1.1) leżeć w Woźnicy

synonimy:

(1.1) skr. Aur

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. woźnica m, wożenie n, przewożenie n, przewiezienie n, przewoźnik m

czas. wozić ndk., przewozić ndk., przewieźć dk.

przym. Woźnicowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. woźnica

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Astronomia

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Auriga
• hiszpański: (1.1) Cochero m
• kataloński: (1.1) Cotxer m
• niemiecki: (1.1) Fuhrmann m
• nowogrecki: (1.1) Ηνίοχος m
• rosyjski: (1.1) Возничий m
• węgierski: (1.1) Szekeres
• włoski: (1.1) Auriga m

źródła: