Podobna pisownia Podobna pisownia: wiktor

Wiktor (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈvʲiktɔr], AS[vʹiktor], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Wiktor w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wiktor po ukończeniu szkoły średniej wstąpił do szkoły wyższej.
(1.1) Trzygodzinny spektakl osnuty jest na motywachCzłowieka śmiechu”, romantycznej powieści Wiktora Hugo[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) pan Wiktor • brat / kuzyn / wujek / dziadek Wiktor • mężczyzna imieniem (o imieniu) Wiktor • święty / błogosławiony Wiktor • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Wiktor • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Wiktor • otrzymać / dostać / przybrać imię Wiktor • dzień imienin / imieniny Wiktora • na Wiktora (o dniu)
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wiktor m, wiktoria ż, Wiktorowa ż
forma żeńska Wiktoria ż
zdrobn. Wiktorek m
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Victor < łac. victor[2]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
(1.1) Imię synonimiczne z imieniem Wincenty[2].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Roman Pawłowski, Debiutancką blues-operę Jacka Kaczmarskiego pokazano w Warszawie, „Gazeta Wyborcza”, 21/11/1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. 2,0 2,1 Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 749.