Tymon

Tymon (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈtɨ̃mɔ̃n], AS: [tỹmõn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie

rzeczownik, rodzaj żeński, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: Tymona

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Tymon	Tymonowie / Tymoni
dopełniacz	Tymona	Tymonów
celownik	Tymonowi	Tymonom
biernik	Tymona	Tymonów
narzędnik	Tymonem	Tymonami
miejscownik	Tymonie	Tymonach
wołacz	Tymonie	Tymonowie / Tymoni
depr. M. i W. lm: (te) Tymony

przykłady:

(1.1) Tymon staje się w Polsce coraz popularniejszym imieniem.

(1.1) Cerkiew prawosławna wspomina apostoła Tymona trzykrotnie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Tymon • brat / kuzyn / wujek / dziadek Tymon • mężczyzna imieniem (o imieniu) Tymon • święty / błogosławiony Tymon • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Tymon • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Tymon • otrzymać / dostać / przybrać imię Tymon • dzień imienin / imieniny Tymona • na Tymona (o dniu)

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Tymona ż

zdrobn. Tymonek mos, Tymuś mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Timon < gr. Τίμων < gr. τιμή → honor

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Timon
• francuski: (1.1) Timon m
• łaciński: (1.1) Timon m
• niemiecki: (1.1) Timon m
• portugalski: (1.1) Timão m
• rosyjski: (1.1) Тимон m
• starogrecki: (1.1) Τίμων m
• ukraiński: (1.1) Тимон m
• włoski: (1.1) Timone m

źródła: