Szymon (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈʃɨ̃mɔ̃n], ASmõn], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Szymon w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Za tydzień brat Szymona skończy dziesięć lat.
(1.1) Umówiłyśmy się z Szymonem pod dworcem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pan Szymon • brat / kuzyn / wujek / dziadek Szymon • mężczyzna imieniem (o imieniu) Szymon • święty / błogosławiony Szymon • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Szymon • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Szymon • otrzymać / dostać / przybrać imię Szymon • dzień imienin / imieniny Szymona • na Szymona (o dniu) • Szymon Słupnik
synonimy:
(1.1) zdrobn. Szymuś, Szymonek, Szymek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Szymonowa ż, Szymonówna ż, Szymonostwo lm mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Simon < gr. Σίμων < hebr. שמעון (shim'ón) → „Jahwe wysłuchał
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła: