Serafin

Serafin (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Serafin (imię) w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(2.1) geogr. toponim, nazwa wsi w Polsce; zob. też Serafin (wieś w województwie mazowieckim) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Serafin	Serafinowie
dopełniacz	Serafina	Serafinów
celownik	Serafinowi	Serafinom
biernik	Serafina	Serafinów
narzędnik	Serafinem	Serafinami
miejscownik	Serafinie	Serafinach
wołacz	Serafinie	Serafinowie

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Serafin	Serafiny
dopełniacz	Serafina	Serafinów
celownik	Serafinowi	Serafinom
biernik	Serafina	Serafiny
narzędnik	Serafinem	Serafinami
miejscownik	Serafinie	Serafinach
wołacz	Serafinie	Serafiny

przykłady:

(1.1) Dziewczyny poszły z Serafinem na spacer.

składnia:

kolokacje:

(2.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Serafinie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Serafina • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Serafina • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Serafina • mieszkaniec / mieszkanka Serafina • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Serafinie • pochodzić z Serafina • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Serafina

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. serafin m, seraf m, serafitka ż, Serafinów m

forma żeńska Serafina ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. Seraphinus < gr. σεραφίμ < hebr. שרף (saraf) → serafin, utworzone od hebr. שרף (saraf) → spalić, spalać

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Seraphim
• białoruski: (1.1) Серафім m
• rosyjski: (1.1) Серафим m
• włoski: (1.1) Serafino m

źródła: