Semita

Semita (język polski)

wymowa:

IPA: [sɛ̃ˈmʲita], AS: [sẽmʹita], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) etn. członek jednego ze spokrewnionych etnicznie ludów zamieszkujących Azję południowo-zachodnią (Bliski Wschód) i północną Afrykę, tj. Arabów, Aramejczyków, Babilończyków, Kartagińczyków, Etiopczyków, Hebrajczyków i Fenicjan; zob. też ludy semickie w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Semita	Semici
dopełniacz	Semity	Semitów
celownik	Semicie	Semitom
biernik	Semitę	Semitów
narzędnik	Semitą	Semitami
miejscownik	Semicie	Semitach
wołacz	Semito	Semici

przykłady:

(1.1) Zarówno Żydzi jak i Arabowie są Semitami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. semickość ż

forma żeńska Semitka ż

przym. semicki

przysł. semicko

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. sémite

uwagi:

(1.1) zob. też ludy semickie w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Semite, rzad. Shemite
• arabski: (1.1) سامي m (sāmī)
• bułgarski: (1.1) семит m
• francuski: (1.1) Sémite m ż
• hebrajski: (1.1) שמי m
• hiszpański: (1.1) semita m ż
• interlingua: (1.1) semita
• niemiecki: (1.1) Semit m
• rosyjski: (1.1) семи́т m
• słowacki: (1.1) Semita m
• włoski: (1.1) semita m

źródła:

Semita (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) etn. Semita

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. semitizmus m

forma żeńska Semitka ż

przym. semitský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: