Rumænien

Rumænien (język duński)

Rumænien (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. Rumunia

odmiana:

(1.1) blm

przykłady:

(1.1) Rumænien er medlem af EU. → Rumunia jest członkiem UE.

(1.1) Rumænere i Rumænien taler rumænsk. → Rumuni w Rumunii mówią po rumuńsku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rumæner w, rumænsk n

przym. rumænsk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: kraje Europy w języku duńskim

źródła: