Korneliusz
Korneliusz (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) imię męskie; zob. też Korneliusz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Korneliusz Korneliuszowie dopełniacz Korneliusza Korneliuszów celownik Korneliuszowi Korneliuszom biernik Korneliusza Korneliuszów narzędnik Korneliuszem Korneliuszami miejscownik Korneliuszu Korneliuszach wołacz Korneliuszu Korneliuszowie
- przykłady:
- (1.1) Dzisiaj przypada liturgiczne wspomnienie świętych Korneliusza i Cypriana.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Korneliusz • brat / kuzyn / wujek / dziadek Korneliusz • mężczyzna imieniem (o imieniu) Korneliusz • święty / błogosławiony Korneliusz • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Korneliusz • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Korneliusz • otrzymać / dostać / przybrać imię Korneliusz • dzień imienin / imieniny Korneliusza • na Korneliusza (o dniu)
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Korneliuszek mos, Kornelia ż
- przym. Korneliuszowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Cornelius
- białoruski: (1.1) Карніла m, Карніл m, Карней m
- francuski: (1.1) Corneille m
- łaciński: (1.1) Cornelius m
- rosyjski: (1.1) Корнелий m, Корнилий m
- szwedzki: (1.1) Cornelius
- węgierski: (1.1) Kornél
- włoski: (1.1) Cornelio m
- źródła: