Junge

Junge (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈjʊŋə] ​ lm [ˈjʊŋən] ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) chłopiec, chłopak

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) młode (zwierzę)

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Junge	die Jungen / pot. Jungs / pot. Jungens
dopełniacz	des Jungen	der Jungen / pot. Jungs / pot. Jungens
celownik	dem Jungen	den Jungen / pot. Jungs / pot. Jungens
biernik	den Jungen	die Jungen / pot. Jungs / pot. Jungens

(2.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	das Junge	die Jungen
dopełniacz	des Jungen	der Jungen
celownik	dem Jungen	den Jungen
biernik	das Jungen	die Jungen

przykłady:

(1.1) Die Jungen lieben es, Fußball zu spielen. → Chłopcy uwielbiają grać w piłkę nożną.

składnia:

kolokacje:

(2.1) Junge kriegen, Junge werfen → mieć młode

synonimy:

(1.1) Jugendlicher, Knabe

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. jung

związki frazeologiczne:

ein grüner Junge • ein schwerer Junge

etymologia:

uwagi:

źródła: