Hana

Hana (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈxãna], AS: [χãna], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. region etniczny w środkowych Morawach w Czechach

(1.2) geogr. rzeka w środkowych Morawach w Czechach

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Hana
dopełniacz	Hany
celownik	Hanie
biernik	Hanę
narzędnik	Haną
miejscownik	Hanie
wołacz	Hano

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) Mała Hana • Śląska Hana

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.2) Mała Hana • Wielka Hana

holonimy:

(1.1) Morawy

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Hanak m

przym. hanacki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Hanakia, Haná region
• chorwacki: (1.1) Hana ż; (1.2) Hana ż
• czeski: (1.1) Haná ż, Hanácko n; (1.2) Haná ż
• esperanto: (1.1) Hanakio
• francuski: (1.1) Hanaquie
• łaciński: (1.1) Hanakia, Hana, Hanna
• niemiecki: (1.1) Hanna ż, Hanakei ż; (1.2) Hanna ż
• rosyjski: (1.1) Гана ż; (1.2) Гана ż
• serbski: (1.1) Хана ż; (1.2) Хана ż
• słowacki: (1.1) Haná ż; (1.2) Haná ż
• ukraiński: (1.1) Гана ż; (1.2) Гана ż

źródła:

Hana (język czeski)

wymowa:

podział przy przenoszeniu wyrazu: Ha•na

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Hanna

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Hana	Hany
dopełniacz	Hany	Han
celownik	Haně	Hanám
biernik	Hanu	Hany
wołacz	Hano	Hany
miejscownik	Haně	Hanách
narzędnik	Hanou	Hanami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) paní / slečna Hana • žena jménem Hana • svatá / blahoslavená Hana • jmenovat se Hana • dát jméno Hana

synonimy:

(1.1) zdrobn. Hanka, Haninka, Hanča, Hanička, Hanuška, Hanynka, Hanyša, Hanyška, Hanýžka, Handulka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. Hanka ż, Haninka ż, Hanča ż, Hanička ż, Hanuška ż, Hanynka ż, Hanyša ż, Hanyška ż, Hanýžka ż, Handulka ż

przym. Hanin

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) hebr. חנה (chanah) → łaska

uwagi:

(1.1) por. Anna

(1.1) zobacz też: Indeks:Czeski - Imiona

źródła:

Hana (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Hanna

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Hana	Hany
dopełniacz	Hany	Hán
celownik	Hane	Hanám
biernik	Hanu	Hany
miejscownik	Hane	Hanách
narzędnik	Hanou	Hanami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) pani / slečna Hana • žena menom Hana • volať sa / nosiť meno Hana • dať meno Hana • meniny Hany

synonimy:

(1.1) zdrobn. Hanka, Hanička, Hanuľa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. Hanka ż, Hanička ż, Hanuľa ż

przym. Hanin

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) hebr. חנה (chanah) → łaska

uwagi:

(1.1) por. Anna

(1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Imiona

źródła: