Podobna pisownia Podobna pisownia: finFinnfinnFínfínfínn

Fin (język polski) edytuj

wymowa:
?/i, IPA[fʲĩn], AS[fʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek narodowości fińskiej, obywatel Finlandii, mieszkaniec Finlandii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Marszałek Carl Gustaw Mannerheim był prawdziwym Finem, chociaż prawie zupełnie nie mówił po fińsku.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) Ugrofin
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. finka ż, fińskość ż
forma żeńska Finka ż
przym. fiński
związki frazeologiczne:
etymologia:
szw. finne[1]
uwagi:
(1.1) rzadziej używa się formy Finlandczyk
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „Fin” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.

Fin (język czeski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) Fin
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Finsko n, finština ż
forma żeńska Finka ż
przym. finský
przysł. finsky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: