Etruria

Etruria (język polski)

Etruria (1.1)

wymowa:

IPA: [ɛˈtrurʲja], AS: [etrurʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) staroż. geogr. starożytna kraina w środkowej Italii nad Morzem Tyrreńskim, zasiedlona przez Etrusków w I tys. p.n.e., podbita przez Rzymian w III w. p.n.e.; zob. też Etruria w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Etruria	Etrurie
dopełniacz	Etrurii	Etrurii
celownik	Etrurii	Etruriom
biernik	Etrurię	Etrurie
narzędnik	Etrurią	Etruriami
miejscownik	Etrurii	Etruriach
wołacz	Etrurio	Etrurie

przykłady:

(1.1) Niewielka Republika Lukki, dotykająca morza nadbrzeżem Viareggia, licząca około 120000 mieszkańców, rządzonych przez szlachtę i kler, była mocno niezadowolona z wcielenia jej ostatnim traktatem do Królestwa Etrurii.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Etrusk m, Etruska ż, etruski mrz

przym. etruski, etruryjski

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Etruria

uwagi:

por. Toskania

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Etruria
• arabski: (1.1) إتروريا ż ('atrūríyya)
• azerski: (1.1) Etruriya
• baskijski: (1.1) Etruria
• białoruski: (1.1) Этрурыя ż
• bułgarski: (1.1) Етрурия ż
• francuski: (1.1) Étrurie ż
• gruziński: (1.1) ეტრურია (et'ruria)
• japoński: (1.1) エトルリア (etoruria)
• kataloński: (1.1) Etrúria ż
• koreański: (1.1) 에트루리아 (et’ŭruria)
• łaciński: (1.1) Etruria ż, Hetruria ż
• niemiecki: (1.1) Etrurien n
• rosyjski: (1.1) Этрурия ż
• słowacki: (1.1) Etrúria ż
• ukraiński: (1.1) Етрурія ż
• włoski: (1.1) Etruria ż

źródła:

Etruria (język angielski)

wymowa:

bryt. (RP) IPA: /ɪˈtrʊə.rɪ.ə/, X-SAMPA: /I"trU@.ri.@/

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) staroż. geogr. Etruria

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Etruscan

przym. Etruscan

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Etruria (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) staroż. geogr. Etruria

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. etruriar, etrusko

przym. etruriar, etrusko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Etruria (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) staroż. geogr. Etruria

odmiana:

(1.1) Etruri|a, ~ae (deklinacja I)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Hetruria ż

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. Etruscus

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) alternatywna pisownia: Hetruria

źródła:

Etruria (język włoski)

wymowa:

IPA: /e.ˈtru.rja/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) staroż. geogr. Etruria

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. etrusco m, etrusca ż

przym. etrusco

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Etruria

uwagi:

źródła: