Blüte (język niemiecki) edytuj

 
Blüten (1.1)
wymowa:
?/i
lp IPA[ˈblyːtə], lm IPA[ˈblyːtən]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. kwiat
(1.2) rozkwit, kwitnięcie
(1.3) pot. numizm. fałszywy banknot
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. blühen
związki frazeologiczne:
(1.2) in Blüte stehen
etymologia:
uwagi:
źródła: