शिष्य (sanskryt) edytuj

 
शिष्य (1.1)
transliteracja:
IAST: śiṣya
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) student, uczeń[1]
(1.2) gniew, pasja
(1.3) przemoc, siła
odmiana:
Liczba pojedyncza Liczba podwójna Liczba mnoga
Mianownik शिष्यः शिष्यौ शिष्याः
Wołacz शिष्य शिष्यौ शिष्याः
Biernik शिष्यम् शिष्यौ शिष्यान्
Narzędnik शिष्येन शिष्याभ्याम् शिष्यैः
Celownik शिष्याय शिष्याभ्याम् शिष्येभ्यः
Ablatyw शिष्यात् शिष्याभ्याम् शिष्येभ्यः
Dopełniacz शिष्यस्य शिष्ययोः शिष्यानाम्
Miejscownik शिष्ये शिष्ययोः शिष्येषु
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) शिष्यक
(1.2) अभ्यसूया, आवेशन, क्रोध, आवेश, एहस्, हनुष, घृणि, हेड, हृणि, जूर्णि, खष्प, इरस्, आमर्ष
(1.3) हिंसा, त्विष्, अग्रता
antonimy:
(1.2) मृदु, आनृशंस, असंमोह, गाम्भीर्य, निराकुल, निर्व्याकुलता, प्रसाद, शान्तता, स्थैर्य, उपशान्ति, प्रशम
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. शिष्यक m, शिष्यत्वम् n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. hasło शिष्यः [w:] Digital Dictionaries of South Asia.