цяляціна (język białoruski) edytuj

transliteracja:
câlâcìna
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) spoż. cielęcina[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. цяля n, цялё n, цялятка n, цялятнік m, цялятніца ż, цяліца ż
przym. цялячы
czas. цяліцца
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „cielęcina” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 65.