причастие

причастие (język bułgarski)

transliteracja:

pričastie

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) gram. imiesłów (przymiotnikowy)

(1.2) rel. komunia (święta)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

причастие (język rosyjski)

transliteracja:

pričastie

wymowa:

lp IPA: [prʲɪ'ʨæsʲtʲɪ(j)ə]; lm IPA: [prʲɪ'ʨæsʲtʲɪ(j)ə]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) gram. imiesłów (przymiotnikowy)

(1.2) rel. komunia (święta)

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	прича́стие	прича́стия
dopełniacz	прича́стия	прича́стий
celownik	прича́стию	прича́стиям
biernik	прича́стие	прича́стия
narzędnik	прича́стием	прича́стиями
miejscownik	прича́стии	прича́стиях

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. причастность ż, причащение n

czas. причастить dk., причащать ndk., причаститься dk., причащаться ndk.

przym. причастный

związki frazeologiczne:

etymologia:

ros. причастить < scs. причѧстити < scs. при + часть, kalka z łac. participium < gr. μετοχή (metochḗ) → uczestniczenie < gr. μέτοχος < gr. μετέχω

uwagi:

źródła: