працівник
працівник (język ukraiński) edytuj
- transliteracja:
- pracìvnik
- wymowa:
- працівни́к zobacz zasady wymowy ukraińskiej
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1.1) [2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik працівни́к працівники́ dopełniacz працівника́ працівникі́в celownik працівнико́ві, працівнику́ працівника́м biernik працівника́ працівникі́в narzędnik працівнико́м працівника́ми miejscownik на/у працівнико́ві, працівнику́ на/у працівника́х wołacz працівнику́ працівники́
- przykłady:
- (1.1) Трудови́й ко́декс визнача́є права́ та обо́в'язки працівникі́в та роботода́вців.[3] → Kodeks pracy określa prawa i obowiązki pracowników i pracodawców.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) трудівни́к, працю́ючий
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. праця ż, працьовитість ż, працюючий m, працівничок m
- forma żeńska працівниця ż
- czas. працювати ndk., працюватися ndk.
- przym. працьовитий, працюючий
- przysł. працьовито
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „працівни́к” w: Słownik polsko-ukraiński ukraińsko-polski (wydanie piąte, poprawione i uzupełnione), Dom Wydawniczy „Czumacki Szlach”, Kijów 2012, ISBN 966-8272-16-1, s. 447.
- ↑
Hasło „працівни́к” w: Словники України online.
- ↑ Hasło „Przedmiot regulacji” w: Preambuła. Dział pierwszy. Przepisy ogólne. Rozdział I. Przepisy wstępne. Art. 1 w: Kodeks pracy. Трудовий Кодекс, C. H. Beck, 2020, ISBN 978-83-8198-443-0, s. 8-9.
