попіл
попіл (język ukraiński) edytuj
- transliteracja:
- popìl
- wymowa:
- по́піл zobacz zasady wymowy ukraińskiej
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1.1) [2]
przypadek liczba pojedyncza mianownik по́піл dopełniacz по́пелу celownik по́пелу, по́пелові biernik по́піл narzędnik по́пелом miejscownik на/у по́пелі wołacz по́пеле
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. попелище n, попільниця ż, попільничка ż, попільність ż
- czas. попелити ndk., попелитися ndk., попеліти ndk.
- przym. попільний, попеловий, попелястий, попеластий, попельнастий
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Kwestionariusz „nadsański” S. Hrabca w: Janusz A. Rieger, Atlas ukraińskich gwar nadsańskich, t. 1, Wydział „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2017, ISBN 978-83-63636-64-7, s. 167.
- ↑
Hasło „по́піл” w: Словники України online.
