полк (język białoruski) edytuj

transliteracja:
polk
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wojsk. pułk
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. палкоўнік m, палкоўнічыха ż
przym. палкавы, палкоўніцкі
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

полк (język bułgarski) edytuj

transliteracja:
polk
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wojsk. pułk
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. полковник m
przym. полкови, полковнически
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Bułgarski - Wojsko
źródła:

полк (język rosyjski) edytuj

transliteracja:
polk
wymowa:
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wojsk. pułk
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. полковник m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

полк (język ukraiński) edytuj

transliteracja:
polk
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wojsk. pułk
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. полковник m, полковниця ż, полковничиха ż, полковниченко m, полковниківна ż, полковництво n
czas. полковникувати ndk.
przym. полковий, полковників, полковницький, полковничий
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: