канец (język białoruski) edytuj

transliteracja:
kanec
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) koniec, zakończenie
(1.2) przen. śmierć
(1.3) odległość
odmiana:
(1.1-3)[1]
przykłady:
(1.1) Канец рамана быў вельмі цікавым.Koniec powieści był bardzo ciekawy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) злучыць канцы правадоў • канец лета / падарожжа / серыяла / тудняпад канец • да канца • без канца
synonimy:
(1.1) заканчэнне
(1.2) смерць, гібель, труна
(1.3) адлегласць
antonimy:
(1.1) пачатак
(1.2) нараджэнне
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. канчатак
zdrobn. кончык
czas. кончыць, канчаць, канчацца, кончыцца
przym. канцавы, канчатковы, кончаны
związki frazeologiczne:
канца не відацьз усіх канцоўзвесці канцы з канцаміwiązać koniec z końcem
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1.   Hasło „канец” w: slounik.org: беларускія слоўнікі і энцыкляпэдыі.