город
город (język rosyjski) edytuj
- transliteracja:
- gorod
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik го́род города́ dopełniacz го́рода городо́в celownik го́роду города́м biernik го́род города́ narzędnik го́родом города́ми miejscownik го́роде города́х
- przykłady:
- (1.2) Кана́дские учёные нашли́ зато́пленный дре́вний го́род. [Евгений Бай. Потерянная цивилизация. // „Известия”, 2001.12.09] → Kanadyjscy uczeni odnaleźli zatopione starożytne miasto.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) центр города → śródmieście, centrum miasta • промышленный / портовый город → miasto przemysłowe / portowe • в черте города → w granicach miasta, w obrębie miasta • за городом → za miastem, pod miastem
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- вольный город → wolne miasto • ни к селу ни к городу → ni przypiął ni wypiął
- uwagi:
- źródła:
город (język ukraiński) edytuj
- transliteracja:
- gorod
- wymowa:
- zobacz zasady wymowy ukraińskiej
- (1.1) горо́д
- (1.2) го́род
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1.1) [1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik горо́д горо́ди dopełniacz горо́ду горо́дів celownik горо́ду, горо́дові горо́дам biernik горо́д горо́ди narzędnik горо́дом горо́дами miejscownik на/у горо́ді на/у горо́дах wołacz горо́де горо́ди - (1.2) [2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik го́род городи́ dopełniacz го́рода городі́в celownik го́роду, го́родові города́м biernik го́род городи́ narzędnik го́родом города́ми miejscownik на/у го́роді на/у города́х wołacz го́роде городи́
- przykłady:
- (1.1) Тобі́ що роби́ти, те роби́ти, аби́ лиш не працюва́ти на горо́ді.[3] → Wszystko zrobisz, żeby tylko nie pracować w ogrodzie.
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) місто
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. городдя n, городина ż, городовина ż, городіння n, городництво n, городник m, городниця ż, городянин m, городянка ż, городище n, городничий m, городничиха ż, городняк m, городовик m
- czas. городити ndk., городникувати ndk.
- przym. городній, городницький, городський, городовий, городянський, городковий
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „горо́д” w: Словники України online.
- ↑ Hasło „го́род” w: Словники України online.
- ↑ Hasło „АБИ́ ЛИШЕ́ (ЛИШ)²” w: Алла Лучик, Ольга Антонова, Іоанна Дубровська, Українсько-польський словник еквівалентів слова, Kijów 2011, ISBN 978-966-2410-27-3, s. 14.
