весна (język rosyjski) edytuj

 
весна (1.1)
transliteracja:
vesna
wymowa:
[vʲieˈsna] ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj żeński

(1.1) wiosna
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) о́сень
hiperonimy:
(1.1) вре́мя го́да
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. весе́нник m, весня́нка m
zdrobn. весну́шка ż
przym. весе́нний, ве́шний
przysł. по-весе́ннему
związki frazeologiczne:
одна́ ла́сточка весны́ не де́лаетjedna jaskółka wiosny nie czyni
etymologia:
uwagi:
źródła:

весна (język staro-cerkiewno-słowiański) edytuj

 
весна (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
głagolica ⰲⰵⱄⱀⰰ
transliteracja:
vesna
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wiosna
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

весна (język ukraiński) edytuj

 
весна́ (1.1)
transliteracja:
vesna
wymowa:
весна́?/i zobacz zasady wymowy ukraińskiej
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wiosna[1]
odmiana:
(1.1) [2]
przykłady:
(1.1) Весна настає, коли починається березень.Wiosna nadchodzi, kiedy rozpoczyna się marzec.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. веснонька ż, весняник m, веснянка ż, весняночка ż, веснівка ż, веснування n
czas. веснувати ndk., весніти ndk., веснітися ndk.
przym. весняний
przysł. весняно, весною, навесні
związki frazeologiczne:
одна ластівка не робить весниjedna jaskółka wiosny nie czyniлютий лютує, бо весну чуєлютий лютує, та весні дорогу готуєвесна ледачого не любитьхто спить весною - плаче зимоювесна на квіти рясна, а хліба в осені позичаєяк бджіл по весні́́
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1.   Hasło „весна” w: Słowniki Lingea, slowniki.lingea.pl.
  2.   Hasło „весна́” w: Словники України online.