συνταξιούχος

συνταξιούχος (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [sin.da.'ksju.xos]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) emeryt

(1.2) (w użyciu przydawkowym) emerytowany

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) książk. emerytka

odmiana:

(1) M18: lp D. συνταξιούχου, B. συνταξιούχο, W. συνταξιούχε; lm M. & W. συνταξιούχοι, D. συνταξιούχων, B. συνταξιούχους

(2) F35: lp D. συνταξιούχου, B. συνταξιούχο, W. συνταξιούχο; lm M. & W. συνταξιούχοι, D. συνταξιούχων, B. συνταξιούχους

przykłady:

(1.2) Είμαι συνταξιούχος καθηγητής λογοτεχνίας. → Jestem emerytowanym profesorem literatury.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. συνταξιούχα ż, σύνταξη ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: