περιέργεια

περιέργεια (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [pe.ri.er.ˈʝi.a]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ciekawość, zaciekawienie

odmiana:

(1.1) F27

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. περίεργος

przysł. περίεργα, περιέργως

związki frazeologiczne:

με τρώει η περιέργεια → umierać z ciekawości

etymologia:

gr. περιεργία

uwagi:

źródła: