εστία

εστία (język nowogrecki)

εστία (1.1)

εστία (1.2)

εστία (1.4)

εστία (1.4)

εστία (1.5)

εστία (1.6)

έλλειψη και εστίες (1.7)

εστία (1.9)

wymowa:

IPA: [e.'sti.a]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. kominek

(1.2) dom rodzinny, ognisko domowe, miejsce rodzinne

(1.3) ognisko, siedziba, ośrodek kulturalny

(1.4) palenisko, piec, ognisko

(1.5) palnik, płyta (kuchenki)

(1.6) fiz. ognisko, fokus

(1.7) mat. ognisko

(1.8) sport. bramka, buda

(1.9) stołówka

odmiana:

(1.1-8) F25,

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	η εστία	οι εστίες
dopełniacz	της εστίας	των εστιών
biernik	την εστία	τις εστίες
wołacz	εστία	εστίες

przykłady:

(1.8) Είσαι τόσο κακός ποδοσφαιριστής που δεν κατάφερες να σκοράρεις σε κενή εστία. → Jesteś tak złym piłkarzem, że nie zdołałeś wbić gola na pustą bramkę.

składnia:

kolokacje:

(1.2) οικογενειακή εστία → ognisko rodzinne

(1.3) φοιτητική εστία → dom studencki, akademik

(1.4) εστία αργής καύσης → piec wolnego spalania

(1.5) εστία γκαζιού → palnik gazowy • ηλεκτρική εστία → płyta grzejna (elektryczna) • εστία μαγειρέματος → płyta kuchenna • κεραμική εστία → płyta ceramiczna

(1.6) φακός διπλής εστίας → soczewka dwuogniskowa

(1.7) εστία της παραβολής → ognisko paraboli

(1.8) εστία τέρματος → bramka

synonimy:

(1.1) τζάκι

(1.2) πατρίδα

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. εστίαση ż, Εστία ż

czas. εστιάζω

przym. εστιακός

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἑστία

uwagi:

źródła: