βάρβαρος (język nowogrecki) edytuj

wymowa:
IPA['var.va.ros]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) barbarzyński, dziki
(1.2) okrutny, brutalny
(1.3) w starożytnej Grecji obcy, niegrecki

przymiotnik w użyciu rzeczownikowym

(2.1) barbarzyńca, dzikus
(2.2) barbarzyńca, nie-Grek
odmiana:
(1) (2) P5: lp βάρβαρος m, βάρβαρη ż, βάρβαρο n; lm βάρβαροι m, βάρβαρες ż, βάρβαρα n
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) απολίτιστος, απαίδευτος
(1.2) βάναυσος, σκληρός
(1.3) αλλόγλωσσος, αλλόφυλος
antonimy:
(1.1) πολιτισμένος
(1.2) ευγενικός, μαλακός
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. βαρβαρίζω
przym. βαρβαρικός, βαρβαρόφωνος
rzecz. βαρβαρισμός, βαρβαρότητα
przysł. βαρβαριστί
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. βάρβαρος
uwagi:
źródła: