αναχωρητής

αναχωρητής (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [a.na.xo.ri.ˈtis]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. anachoreta

odmiana:

(1) M7

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ερημίτης, μοναχός

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. αναχωρώ

przym. αναχωρητικός

rzecz. αναχώρηση ż, αναχωρητήριο n, αναχωρητισμός m, αναχωρήτρια ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

koine ἀναχωρητής

uwagi:

źródła: