żywica

żywica (język polski)

żywica (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ʒɨˈvʲiʦ̑a], AS: [žyvʹica], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) biol. półprzezroczysta wydzielina komórek roślinnych, zawierająca węglowodany (terpentynę) i olejki eteryczne oraz inne płynne i stałe substancje; zob. też żywica w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	żywica	żywice
dopełniacz	żywicy	żywic
celownik	żywicy	żywicom
biernik	żywicę	żywice
narzędnik	żywicą	żywicami
miejscownik	żywicy	żywicach
wołacz	żywico	żywice

przykłady:

(1.1) Drzewa sosnowe to wiecznie zielone drzewa z grubą korą i bogactwem żywicy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) żywica epoksydowa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. żywiczarz mos, żywicowanie n, żywiczność ż

czas. żywicować

przym. żywiczny, żywicowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) resin
• baskijski: (1.1) erretxina
• białoruski: (1.1) смала ż
• czeski: (1.1) pryskyřice ż
• esperanto: (1.1) rezino
• estoński: (1.1) vaik
• francuski: (1.1) résine ż
• hebrajski: (1.1) שרף m (seraf)
• hiszpański: (1.1) resina ż
• kataloński: (1.1) resina ż
• niderlandzki: (1.1) hars
• niemiecki: (1.1) Harz n
• nowogrecki: (1.1) ρητίνη ż
• rosyjski: (1.1) смола ż
• słowacki: (1.1) živica ż, smola ż
• szwedzki: (1.1) kåda w
• ukraiński: (1.1) смола ż
• węgierski: (1.1) gyanta
• wilamowski: (1.1) huø̄c n
• włoski: (1.1) resina ż

źródła: