żeberko (język polski) edytuj

 
żeberka (1.2)
 
żeberka (1.3)
 
żeberko (1.4)
wymowa:
IPA[ʒɛˈbɛrkɔ], AS[žeberko] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zdrobn. od: żebro
(1.2) pojedyncza, grzewcza część kaloryfera
(1.3) spoż. porcja mięsa z żebrami
(1.4) środ. kolej. tor boczny do odstawiania pojazdów szynowych
(1.5) daw. gw. więz. kamizelka[1]

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(2.1) żeberka kulin. potrawa mięsna
odmiana:
(1.1-3)
(1.4) blm,
(2.1)
przykłady:
(1.2) Mówiłam tacie, że u nas w pokoju grzeją tylko dwa żeberka.
(2.1) Na obiad podali żeberka z ziemniakami i kapustą.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. żebro n, ziobro n, ożebrowanie n, podżebrze n, żeberka nmos
czas. ożebrować dk.
przym. żebrowy, żeberkowy, żeberkowany, żeberkowaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.4) od układu torów odstawczych, przypominających żebra klatki piersiowej
pol. żebro + -ko
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: żebro
źródła:
  1. Słowniczek gwary więziennej, „Język Polski” nr 10/1913, s. 298.