żartować (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ʒarˈtɔvaʨ̑], AS[žartovać] ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zażartować)

(1.1) mówić coś śmiesznego; mówić żart, aby kogoś rozśmieszyć
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) żartować z kogoś / czegoś
synonimy:
(1.1) droczyć się, dowcipkować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. żart m, żarcik m, żartowniś m, żartownisia ż, żartowanie n, zażartowanie n, żartobliwość ż
przysł. żartobliwie
przym. żartobliwy
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. serten (śwn. sërten) → 'łudzić, oszukiwać, zwodzić'[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „żartować” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.