školák (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) uczeń (zwłaszcza szkoły podstawowej)
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. záškolák m, záškolačka ż, škola, školka, školačka, školení, školství
czas. školit
przym. školní, školský, školácký, školený
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

školák (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) uczeń
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zdrobn. ekspr. školáčik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. škola ż, školička ż, školstvo n, škôlka ż
zdrobn. ekspr. školáčik m
forma żeńska školáčka ż
przym. školácky, školský, predškolský, škôlkársky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: