świstak (język polski) edytuj

 
świstak (1.1)
wymowa:
IPA[ˈɕfʲistak], AS[śfʹistak], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. gromadny, górski gryzoń z rodziny wiewiórkowatych; zob. też świstak w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) st.pol. ktoś płochliwy[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Tułów świstaka jest masywny[2].
(1.1) Świstaki żerują wyłącznie w dzień, szczególnie przy pięknej, słonecznej pogodzie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) badać / chronić / fotografować / obserwować / polować na świstaki • świstak alpejskiświstak amerykańskiświstak syberyjskiświstak tatrzański
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) gryzoń
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. świstanie n, świstun mzw, świst mrz
czas. świstać ndk., świsnąć dk.
przym. świstaczy
związki frazeologiczne:
a świstak siedzi i zawija te sreberkaa świstak siedzi i zawija je w te sreberka
etymologia:
prasł. *svistati
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 306.
  2. z Wikipedii