Podobna pisownia Podobna pisownia: sswSWswsw.

św. (język polski) edytuj

wymowa:
(1.1) ‹święty› lub ‹święta›, IPA[ˈɕfʲjɛ̃ntɨ] lub [ˈɕfʲjɛ̃nta], AS[śfʹi ̯nty] lub [śfʹi ̯nta], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.asynch. ę i → j 
(1.2) ‹świadek›, IPA[ˈɕfʲjadɛk], AS[śfʹi ̯adek], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.i → j  ?/i
znaczenia:

skrót

(1.1) = rel. święty, święta
(1.2) = praw. świadek[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W Opatowie znajduje się kolegiata pod wezwaniem św. Marcina z Tours.
(1.1) W procesji niesiono relikwie licznych świętych, m.in. św. Stanisława, św. Wojciecha, św. Jadwigi, św. Brata Alberta i św. siostry Faustyny[2].
(1.1) W Kościele katolickim na 2 października przypada wspomnienie św. św. Aniołów Stróżów.
składnia:
kolokacje:
(1.1) chleb św. Agatychleb św. Janachoroba św. Walentegochoroba św. Witałańcuszek św. Antoniegosól św. Agatyziele św. Barbaryziele św. Damianaziele św. Janakościół św. Anny / Józefa / Katarzyny / … • ulica św. Barbary / Jana / Stanisława / … • kościół św. św. Cyryla i Metodego / Marcina i Mikołaja / Piotra i Pawła / … • w dzień św. Jana / Łucji / Mikołaja / Walentego / …
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „św.” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Rzeczpospolita, nr 15.05, Warszawa, 2000 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.